Wowpedia

Hydraguy fandompants
Gamepedia oraz Fandom połączyły swoje siły, a nasze zjednoczone zespoły pragną zaprosić wszystkich fanów World of Warcraft do koordynacji swoich wysiłków.
Prosimy udać się do portalu społeczności, aby przedyskutować kwestię konsolidacji ze społecznością World of Warcraft na Fandomie.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wowpedia
m (zdj.)
Nie podano opisu zmian
 
Linia 33: Linia 33:
   
 
==Zobacz także==
 
==Zobacz także==
 
 
* [[Sargeras]]
 
* [[Sargeras]]
 
* [[Eredar]]owie
 
* [[Eredar]]owie
Linia 40: Linia 39:
 
* [[Burning Legion|Płonący Legion]]
 
* [[Burning Legion|Płonący Legion]]
   
[[de:Sargeras und der Verrat]]
 
 
[[en:Sargeras and the Betrayal]]
 
[[en:Sargeras and the Betrayal]]
 
[[es:Sargeras y la traición]]
 
[[es:Sargeras y la traición]]
  +
 
[[Kategoria:Historia]]
 
[[Kategoria:Historia]]
 
[[Kategoria:Książki]]
 
[[Kategoria:Książki]]

Aktualna wersja na dzień 11:26, 8 lis 2018

Sargeras i Zdrada to sekcja Historii Warcrafta, Rozdział I.

Książkę można znaleźć w:

Chronologia:

Sargeras i Zdrada

Z czasem demoniczne byty utorowały sobie drogę do światów Tytanów z Wirującej Pustki, a Panteon wybrał swego najpotężniejszego wojownika, Sargerasa, by służył jako pierwsza linia oporu. Dumny gigant ze stopionego brązu, Sargeras pełnił swe obowiązki przez niezliczone millenia, wypatrując i niszcząc te demony, które mógł odnaleźć. Z biegiem czasu Sargeras napotkał dwie potężne rasy demonów, których zadaniem było zbieranie mocy i władzy w fizycznym wszechświecie.

Eredarowie, podstępna rasa diabelskich czarowników, użyli swej magii czarnoksięskej do najechania i zniewolenia licznych światów. Rodzime rasy tych światów zostały zmutowane przy pomocy szalonych mocy eredarów i przemienione w demony. Mimo że niemal nieskończone moce Sargerasa były bardziej niż wystarczające do pokonania okrutnych eredarów, był on bardzo zaniepokojony splugawieniem stworzeń i pożerającym wszystko złem. Nie mogący poradzić sobie z takim zdeprawowaniem wielki Tytan osunął się w głęboką depresję. Mimo rosnących trudności, Sargeras oczyścił wszechświat z czarnoksięzników przez uwięzienie ich w zakątku Wirującej Pustki.

Gdy jego rozkojarzenie i smutek się pogłębiały, Sargeras został zmuszony do rozprawienia się z kolejną grupą chcącą zakłócić ład Tytanów: Nathrezimami. Ta mroczna rasa wampirycznych demonów (znana również jako upiorni władcy) podbiła liczne zamieszkane światy przez opętanie ich mieszkańcow i pogrążenie ich w mroku. Nikczemni upiorni władcy skłaniali całe narody przeciwko sobie przez podburzanie ich do bezmyślnej nienawiści i nieufności. Sargeras łatwo pokonał Nathrezimów, jednak ich plugastwo mocno go dotknęło.

Gdy wątpliwości i rozpacz opanowały zmysły Sargerasa, utracił on wszelką wiarę nie tylko w swoją misję, lecz również w tytaniczną wizję uporządkowanego wszechświata. Ostatecznie doszedł do wniosku, że sama koncepcja ładu jest mrzonką, a chaos i deprawacja są jedynymi pewnikami w mrocznym, samotnym wszechświecie. Jego bracia Tytani próbowali pokazać mu jego błędne myślenie i uspokoić jego szalejące emocje, jednak odrzucił on optymistyczną wiarę, którą postrzegał jako złudną iluzję. Odchodząc na zawsze z ich szeregów, Sargeras wyruszył odnaleźć wlasne miejsce we wszechświecie. Mimo że Panteon był zasmucony jego odejściem, Tytani nigdy nie przewidzieli, jak daleko posunie się ich brat.

Z czasem, gdy szaleństwo Sargerasa pochłonęło ostatnie ślady szlachetnego ducha, uwierzył on, że sami Tytani byli odpowiedzialni za fiasko stworzenia. Decydując się wreszcie odwrócić ich działania we wszechświecie, obmyślił on plan niepowstrzymanej armii, która pogrąży fizyczny wszechświat w płomieniach.

Nawet tytaniczna forma Sargerasa została zmieniona przez plugastwo, które opanowało jego niegdyś dobre serce. Jego oczy, włosy i broda zapłonęły ogniem, a metaliczna brązowa skóra rękła, by odsłonić palące piekło tętniącej nienawiści.

W swym gniewie Sargeras rozbił więzienia eredarów i Nathrezimów i wypuścił demony na wolność. Te sprytne stworzenia pokłoniły się przez nieskończonym gniewem mrocznego Tytana i zaoferowały swoją służbę, w jakikolwiek szalony sposób będą mogły mu pomóc. Z szeregów potężnych eredarów Sargeras wybrał dwóch czempionów, by dowodzili jego demoniczną armią zniszczenia. Kil'jaeden Zwodziciel został wybrany, by szukał najmroczniejszych ras we wszechświecie i zwerbował je na służbę u Sargerasa. Drugi czempion, Archimonde Plugawiciel, został wybrany, by poprowadził niezliczone armie Sargerasa do bitwy przeciw każdemu, kto odważy się stawić opór woli Tytana.

Pierwszym krokiem Kil'jaedena było zniewolenie wampirycznych upiornych władców. Ci stali się jego osobistymi agentami we wszechświecie i czerpali przyjemność z odkrywania prymitywnych ras dla ich pana, by ten je plugawił i przyjmował na służbę. Pierwszym wśród upiornych władców był Tichondrius Mroczny. Służył on Kil'jaedenowi jako idealny żołnierz i zgodził się nieść płonącą wolę Sargerasa do wszystkich mrocznych zakątków wszechświata.

Potężny Archimonde również przysposobił własnych agentów. Pozyskując niegodziwych panów otchłani i ich barbarzyńskiego przywódcę, Mannorotha Destruktora, Archimonde miał nadzieję stworzyć walczącą elitę, która oczyści stworzenie ze wszelkiego życia.

Gdy Sargeras zobaczyl, że armie zostały zebrane i są gotowe na każdy jego rozkaz, wypuścił dzikie oddziały do bezkresnego Wielkiego Mroku. Określał swą rosnącą armię jako Płonący Legion. Do dziś nie wiadomo, ile światów zostało w całym wszechświecie pochłoniętych i spalonych przez przeklętą Płonącą Krucjatę.

Zobacz także[ | ]