Nocno Urodzeni

Nocno Urodzeni, Dzieci Nocy
Frakcja/Przynależność	Suramar, Nocno upadli, Horda, Niezależni Płonący Legion (formalnie)
Klasy postaci	Łowca, Mag, Mnich, Kapłan, Łotrzyk, Czarnosiężnik, Wojownik Botanist, Felsworn, Czarownik
Stolica rasowa	Suramar
Przywódcy rasowi	Thalyssra   Oculeth   Valtrois   Ly'leth Lunastre Formalnie:   Elisande †
Rasowy wierzchowiec	Manasaber
Ojczyzna	Azeroth
Obszar(y)	Zniszczone Wyspy
Główny język	Shalassiański
Drugi język	Orczy, Thalassiański, Wspólny, Darnassiański

Nocno Urodzeni (również znani Dziećmi Nocy) oraz Shal'dorei w ojczystym języku są potężną i mistyczną rasą elfów, które mieszkają w Suramar. Ponieważ miasto zostało po raz pierwszy oddzielone od reszty świata ponad 10 000 lat temu, nie są już prawdziwymi nocnymi elfami i ewoluowały przez Nocną Studnię w unikalny gatunek elfów. Przez większość swojego odosobnionego istnienia praktycznie cała grupa mieszkała w starożytnym mieście Suramar, i byli prowadzeni wyłącznie do niedawnych czasów przez Wielką Magister Elisande. Nocno Urodzeni zawdzięczają wiele swoich unikalnych cech fizycznych długiego przywiązania do Nocnej Studni, starożytnego źródła mocy stworzonego przez mieszkańców Suramaru Wysoko Urodzonych podczas Wojny Starożytnych. Po długiej izolacji, ekspozycja nocno urodzonych na energie Nocnej Studni stopniowo przekształciła ich z ich pierwotnego elfiego wyglądu Kaldorei do ich obecnej ciemniejszej, bardziej nocnej formy.

W kulminacji Wojny Starożytnych, gdy Imperium Kaldorei zaczęło się rozpadać, nocne elfy z Suramaru, dowodzone przez Wysoko Urodzoną Elisandę, wzniosły ogromną potężną tarczę, która chroniła i izolowała miasto od reszty Legionu, który zatakował Azeroth i spowodował wybuchające rozbicie. Tam przez tysiąclecia pozostali w narzuconej sobie izolacji. Przez długi czas po zakończeniu wojny, nocno urodzeni (tak jak ewoluowali) stali się doskonałymi mistrzami sztuki i kultury Imperium Kaldorei, istniejącymi w magicznej tarczy, która zachowała starożytną kulturę Imperium Kaldorei nieubłaganie przez tak wiele długich tysiącleci.

Ten okres izolacji treści, który był świadkiem rozkwitu shal'dorei, ostatecznie zakończył się nagle wraz z nadejściem trzeciej inwazji na Azeroth Płonącego Legionu. Przedstawione w strasznym ultimatum, większość przywódców nocno urodzonych, idących za Wielką Magister Elisande, ostatecznie wybrało sojusznika za demony w celu zachowania swojej cywilizacji. Pomimo tego, podczas inwazji Legionu, Rebelia Nocno Upadłych, składająca się z dysydentów nocno urodzonych przeciwnych Legionowi, wznieśli się do otwartej rebelii przeciwko władzy rządzącej Suramarem, które nadal było dowodzone przez Wielką Magister Elisande.

Z pomocą różnych sił spoza Zniszczonych Wysp, Nocno Upadli odnieśli sukcesy nie tylko wyzwalając Suramar spod kontroli Płonącego Legionu, ale także uwalniając nocno urodzonych od ich uzależnienia od Nocnej Studni. Poprzez spożywanie owocu potężnego drzewa Arcan'dor, shal'dorei w końcu udało się uniknąć użależnienia od źródła mocy, które jednocześnie zachowało i zniewoliło je.

U szczytu tej cywilizacji nocno urodzonych uważa się, że osiągnęła szczyt elfiej magicznej sprawności i wyrafinowania, kontynuując jedyną nieprzerwaną linię magicznego rozwoju potężnego Imperium Kaldorei samodzielnie ze wszystkich istniejących grup Elfów, z powodzeniem kontynuowano.